Geçen yıl bu sıralar Nükhet Duru cephesinde...

Geçen yıl bu sıralar Nükhet Duru'nun yeni albümünün çıkışı Ramazan gerekçesiyle ertelenmişti ve biz hayranları doku doğurmuştuk beklemekten. Gecikmeli de olsa yıl sonu gelmeden albüme kavuşmuştuk ve derin bir "oh" çekmiştik. Albüm beklediğimize değmiş, hatta müzikalitesiyle bizi bayağı bir mutlu etmişti. Dinledikçe değerini daha iyi anladık. Albümden sonra hayranlarının, özellikle benim hiç sesim çıktı mı? Çıktı ama onlar tavsiye niteliğindeydi. Ben sanatçımdan 3-5 yılda bir de olsa sağlam bir albüm beklerim. Klipmiş, radyo-tv programıymış işin ticari kısmını oluşturur. Onu da müzik şirketinin düşünmesi gerekir haliyle. Evet, albümü zevkle dinlemeye devam ediyoruz. Nükhet Duru diskografisinin bir parçası oldu hakkıyla bu albüm. O yüzden diğerleriyle eşit dinliyorum artık. Eskittim de yeni bir albüm mü bekliyorum? Hayır. Çünkü Nükhet Duru'nun hiçbir albümü milyon kere dinlesen dahi tüketilemez. Eğer Nükhet Duru yeni projelerle heyecan yaşayıp, bize de yaşatmak isterse ne ala. Pop opera, pop rock'tan falan bahsediyordu, neden olmasın! Albüm her zaman ilk tercihimizdir Nükhet Duru'dan ama maxi single formatında daha az yorucu farklı ve deneysel çalışmalara da minnettar oluruz. Eski albümlerin CD formatında baskısı da umrumda değil artık dijital çağda. Çünkü dinleyicileri aşan bir konu albümlerin yeniden basımı. Arşiv merakını müzik şirketlerinin ticari keyfine bırakmak, umutsuzlukla eş anlamlı. Eğer dinleyebiliyorsan ve verileri hard disclerde muhafaza edebiliyorsan, arşivcilik anlayışını da modernize etmek şart. Ben de öyle yaptım zaten. (Düşünebiliyor musunuz, 360 TB'lik hard discler çıkacakmış ve ömrü milyonlarca sene olacakmış. Yani dünyanın bütün arşivleri tek bir CD'de olacak ve hiçbir zaman bozulmayacak. Müzik şirketleri bakalım o zaman kimin için basacak albümleri.)