Melankoli

Beni en güzel günümde

Sebepsiz bir keder alır

Bütün ömrümün beynimde

Acı bir tortusu kalır



Anlayamam kaderimi

Bir ateş yakar derimi

İçim dar bulur yerimi

Gönlüm dağlarda bunalır



Ne kış ne yazı isterim

Ne bir dost yüzü isterim

Hafif bir sızı isterim

Ağrılar sancılar gelir



Yanıma düşer kollarım

Görünmez olur yollarım

En sevgili emellerim

Önüme ölü serilir



Ne bir dost ne bir sevgili

Dünyadan uzak bir deli

Beni sarar melankoli

Kafamın içersi ölür


Şiir: Sabahattin Ali
Beste: Ali Kocatepe
Yorum: Nükhet Duru