Nükhet Duru'nun bebeleri, Nükhet Duru'yu anlattı

17 Ağustos İzmir Karşıyaka Bostanlı Suat Taşer Açık Hava Tiyatrosu'da Nükhet Duru & Soner Olgun'nun "Dost Muhabbeti" adı altında verdikleri konserdeydik biz sarı bebe ile ☺️ Konser başlamadan önce Nükhet Hanımın yanına gittik. Önceden kendisiyle konuşmuştuk zaten. Bizi görür görmez "bebişlerim gelin" dedi. Saçları yapılıyordu, döndü ve bizi öptü. Hazırlık sürecince kendisini izledik. Aynı zamanda da bizimle konuştu. Sohbet muhabbet derken kendisine doyum olmaz fakat sahneye çıkması için son hazırlığını yapıyordu. Tam kulisten çıkıyorduk ki bize "Çıkışta gelin tekrar fotoğraf çektiririz." dedi. Geçip yerimize oturduk. Önlerdeydik... 4 saat süren konser boyunca sahneden bize öpücükler yağdırdı, gülücükler saçtı 😇 Harika iki dev isim bir aradayken nasıl harika bir konser olmuştur siz düşünün. Konserin sonuna geldik ve biz tekrardan yanına gittik. Nükhet Hanımla birlikte sorular cevaplar, şakalar gülüşmeler, fotoğraflar, harika sözler... Artık ayrılma vakti geldi. Üzüldük tabi ama en kısa zamanda yenilenir diye umut ediyoruz. Anlatılmaz duygular içindeydik o gün. Şarkılarıyla zaman zaman ağlattılar, zaman zaman eğlendirdiler ve hoş sohbetleriyle kahkaha attırdılar ve birbirleriyle bu kadar güzel dostluk kurdukları için bir kez daha kendilerine hayran bıraktılar. Örnek sanatçı olduklarını her halleriyle belli ettiler.

ND'yu sevmek derinden anlamak ve anlaşılmak gerektirir. Herkes algılayamaz. Sanmıyorum o güzel gülüşün, tatlı kahkahaların altındaki derin duyguları anlasın herkes...

Gizem Deviren

*ND'yu sevmek bulut mavisi renginde, pamuk şeker yemek tadında
*ND'yu sevmek toz pembe renginde
*ND'yu sevmek rengarenk ruha sahip olmak ve bunun içinde o #GökkuşağınınGeliniNükhetDuru dur zaten
*ND'yu sevmek kağıt helva yemek gibi
*ND'yu sevmek yaşamayı sevmek
*ND'yu sevmek bebek kokusu
*ND'yu sevmek anneyi sevmek gibiü çünkü o #AnneŞefkatindeNükhetDuru
*ND'yu sevmek nutella gibi taptatlı
*ND'yu sevmek umut dolmak
*ND'yu sevmek bir bebeğin annesine sarılışındaki masumiyeti yakalamak demek
*ND'yu sevmek çilek kokulu köpük gibi
*ND'yu sevmek yıldızlara selam vermek gibi
*ND'yu sevmek gülüşlerdeki acıyı anlayabilmek
*ND'yu sevmek okulun ilk gün heyecanı gibi
*ND'yu sevmek kırmızıya aşık olmak... Vs

ND'nun kızları ☺️

17 Ağustos'ta biz bebeler beraberdik. "Nükhet Duru'nun Bebeleri"  dediğimiz tayfada bir de canım arkadaşımız Binses Sali de var ama o her zaman bizimle olamıyor maalesef. Ona da buradan öpücük atıyorum. Geceden paylaştığımız güzel bir fotoğrafı Halil Kandok abimiz blogunda paylaşmak istedi ve bizden de konseri anlatan bir yazı rica etti. Bir de "Nükhet Duru'yu sevmek nasıl bir şey?" diye hiç beklemediğimiz ve hazırlıksız yakalandığımız bir soru yöneltti. Baştan şunu belirtmek istiyorum: Nükhet Duru'yu sevmek bizim için meşhur birine duyulan çocuksu hayranlık seviyesini çoktan aştı. 17-18 gibi Nükhet Duru'yu tanıyan ve seven kitleye göre epey ufak sayılabilecek yaşlarda olmamız, Nükhet Duru'nun kendisi de dahil herkesi çok şaşırtmıştı ilk başta. Nükhet Duru'yla şahsen tanışmamızın Twitter aracılığıyla gerçekleşmiş olması da yaşımızı ele verir herhalde.
  -Genelleme yapmadan konuşuyorum; alınmaca gücenmece olmasın :)- bizim yaş grubu sanattan pek anlamaz, derinlikli şeylerle ilgilenmez. Gerçek anlamda iyi müzik dinleyicisi diyebileceğim yaşıtım çok azdır. Dolayısıyla böyle bir çevrede Nükhet Duru'yu ve onun sayesinde tanıştığım arkadaşlarımı bulmak benim için çok büyük şans oldu. Daha da ileri giderek hayatımı değiştirdiler diyebilirim.
  Yaşımızın ve Nükhet Duru'yu çocukluk çağımızdan beri bilmenin etkisiyle bizim ona olan sevgimiz daha çok bir anne ve kızları arasındaki sevgi gibi. İlk başlarda çok soyut olan bu bağımız nihayet yüz yüze görüşebildiğimizde somut bir hale bürünebildi.
   Nükhet Duru'yu anlayıp sevebilmek farklı bir şeyler gerektiriyor. Çünkü her insan onun içindeki derinliği anlayamaz. Burada kimseyi aşağılamıyorum, çünkü herkes herkesle anlaşmak zorunda değil elbette. "Anlaşmak" dedim, ne güzel dedim. Biz sadece "anla"mıyoruz, aynı zamanda "anlaş"ıyoruz. Burada işin şahsî boyutunu da kastettiğim gibi genel de konuşuyorum. Nükhet Duru kitlesini anlayabilen bir insan. Onun kadar sonsuz anlayışa sahip ancak bir iki insan tanımışımdır.
    Nükhet Duru'yu sevmek, asla yalnız hissetmemek demek bir nevi. Şarkılarında, programlarında, konserlerinde, her yerde; o yıllardır tanıdığımız bir dost, bir abla gibi. Benim küçüklüğümden Nükhet Duru'ya ait hatırladığım en eski şey (o kadar da eski değil, Duru Muhabbetler zamanı, televizyon ekranında daima parlayan kocaman bir gülümsemedir mesela. Son zamanlarda hayatımıza giren sahiplenici davranışları; bize "bebeklerim", "kızlarım" demesi de tuz biber oldu tabii bu güzel düşüncelerimize. Boşuna "Anne şefkatinde Nükhet Duru" demiyoruz ona.
    Buraya kadar "Nükhet Duru'yu sevmek 'nasıl' bir şey?" sorusuna net bir cevap verebildim mi bilemiyorum. Velhasıl kelam biz Nükhet Duru'yu "gerçekten" tanıdıkça daha büyük, daha içten, daha kalpten, daha olgun sevdik. O bizim hayatımıza hep "daha"lar kattı.
Yazıyı şu minik dileğimle sonlandırmak istiyorum: Umarım onun bizim hayatımıza güzellikler kattığı gibi biz de -ufacık da olsa- onun hayatına güzel etkilerde bulunabilmiş, gününü güzelleştirebilmişizdir. Sevgiyle kalın.

Z. Sıla Karataş