Nükhet Duru hayranlığı sıradan bir popstar hayranlığı falan değil ki

İşte, geçmişten günümüze popstarlar var ve geniş hayran kitlelerine sahipler. Ben mesela neden onlardan daha çok Nükhet Duru'ya hayranım dünyanın bütün müziklerini dinleyen biri olarak? Sevdiğim bir çok tarz var, sevdiğim binlerce sanatçı var ama Nükhet Duru bambaşka, Nükhet Duru en başka... Şöyle anlatayım... Çok güzel sesler var, çok etkileyici yorumlar var beni uçuran ama Nükhet Duru içime işliyor, beni derinden etkiliyor, koparıyor belki o anda dünyadan beni, onu dinlerken anlattıklarını yaşıyorsun sanki. Yani sözel anlatımdan bahsetmiyorum; şarkıları yorumlarkenki duygularımın zirve yapmasından bahsediyorum. Mesela aşk, mesela hüzün, mesela samimiyet, sevgi, hayata dair ne varsa onu çok yüksek seviyeden hissettiriyor Nükhet Duru yorumu. Gerçekten bu sadece bir şarkıcı hayranlığı değil. Öyle olsaydı dediğim gibi dünyada binlerce şarkıcı arasından neden Nükhet Duru olsun ki dünya müziğini ezberleyen biri olarak?

Yani öyle kolay kolay oluşmadı da bendeki Nükhet Duru hayranlığı. Çocukluğumdan itibaren Ajda Pekkan, Sezen Aksu, Nilüfer, 70'lerin hafif müzik sanatçıları, 80'lerin yabancı pop müzikleri derken, o güne kadar elbette Nükhet Duru'yu biliyordum, dinliyordum, seviyordum, çocukken "Ben Gene sana Vurgunum" diyordum, "Çakır"ı dinliyordum, "Şüphe Ediyorsun"u dinliyordum, "Seninle", "Al Gönlümü Diyar Diyar Sürükle", "Her Şey Yeni", "Sevda" albümünden "Nerdesin" ve diğerleri, "Çek Halatı Gönlüm" albümü ve '89 yılının son haftası olsa gerek "Benim Yolum" albümü onu özümsediğim yıl (E bayağı içselleştirme durumları olmamış da diyemeyiz!), askerlik dönüşü "Aç Gözünü Adamım" ise bir şeylerin dank etmesine sebep oldu. Başka bir şeydi bu albüm, değişik bir şeydi... Albümle aynı adlı şarkı ve "Delikan" falan tuhaf şarkılardı ama beni de iyi bir şekilde delirten şarkılardı.

Aynı dönemde çıkan "Klasikler" toplamasıysa, onu tam anlamıyla tanımamı sağladı. Çünkü çocukluğumdan dolayı onun bazı ilk şarkılarını bilmiyordum (Ali Kocatepe'ye kaç kere dedim; ilk albümlerinden CD üzerinde olmayan şarkıları "Klasikler 2" olarak yayınlar mısın diye ama dinletemedim). Özel radyolarla birlikte "Oysa Şimdi" falan ilk dinlediğimde fırtınalar koparmıştı tabi bende ve o zaman Nükhet Duru'nun 1 numaralı hayranı olmaya karar vermiştim. Öyle de oldu zaten. Dinledikçe, özümsedikçe, yaptığı hiçbir çalışmanın boş olmaıdğını anladım zamanla. Neden TSM falan söylemiş diyordum, herkesin bayıldığı "Mahmure"yi falan niye söylemiş diyordum (Serde yabancı müzik sevdası vardı ya o dönem!). Deneysellikmiş, denemekmiş, yeni bir şeyler-farklı bir şeyler yaratmakmış oysa ilk günden beri derdi Nükhet Duru'nun "Aklımda Sen Fikrimde Sen"den beri. Nükhet Duru'nun benim enEn starımın olmasının nedeni de işte bu; deneysellik. Denenmemiş olan yapılmalı heyecan duyabilmem için.

Ben Nükhet Duru'yu anladıkça sabretmeyi öğrendim. İlk etapta beğenmesem de, dur bakalım Halil diye hep iyimser yaklaşmaya başladım yaptıklarına karşı. Ve hep Nükhet Duru haklı çıktı. Hatta 2012 yılında çıkan "Tam Zamanında" albümü geciktikçe kudurduğum ve "Dikine Dikine" şarkısıyla çıkış yapınca diklendiğim bu muydu aylardır beklediğim diye ve albümün tamamını dinleyince pop nüziğimizin son 20 yılının en iyi albümü olduğunu anladığım, mahçup olduğum, utandığım... 2015 yılında cover bir albümle çıkacaktı... Yani nasıl olabilirdi Nükhet Duru'da cover dedim... Albüm çıktı, dinledim, bu mu cover? dedim. Hepsi sıfır Nükhet Duru şarkısı gibiydi. Anladım ki şakılar Nükhet Duru ile en gerçek kimliğini buluyor. Bazıları dediklerime inanmayabilir, ama bunun için önce Nükhet Duru müziğini özümsemek ve anlamak gerekiyor... Nükhet Duru mix bir şey, o yüzden biraz kafa karıştırıyor olabilir. Bi' bakmışsın caz, bi' bakmışsın opera, bi' bakmışsın, latin, folk, alaturka, vesaire... Bu da fazla geliyor sanırım izleyiciye...

Dünyada bir tane Nükhet Duru var. O Nükhet Duru ki şarkıyı en iyi söyleyen, en iyi yorumlayan... Dünyada dinlemediğim şarkıcı yok gibidir. Nükhet Duru'nun yanında yavan kalıyorlar. Neden mi; herkesin bir tarzı var ama Nükhet Duru tarzsız olarak, yani her tarzı deneyerek heyecan yaratıyor bende. O yüzden daha çok yeni şarkı söylemesini istiyorum. Bu yazıyı bitirirken, şu anda, "Hayat Umutla Başlar"ın 2015 versiyonunu dinliyordum. İlk haliyle hiç alakası yoktu ve çok daha demlenmiş bir yorumdu. Yani Nükhet Duru şarkılarını çocuk kulağıyla anlamak zordur, çalışmak gerekir Nükhet Duru müziğine ama Nükhet Duru da boş durmuyor ki, o da aynı şarkıyı her yorumladığında bile farklı bir boyuta sokuyor. Biliyorum size göre çok abarrtım ama ben duygularımı ifade kousunda kendime samimiyetsizlik yapmam asla.

Not: 1. Nükhet Duru ile bu hafta sonu buluşacağız. 2. Biraz zaman istiyorum. Ben yazar değilim ama bir işi yapacaksam mükemmel yapacağım için, başına geçersem kıvırabilirim. Nükhet Duru'nun kitabını ben yazacağım. Keşke dedim, şimdiye kadar hazırlayabilseydim de, ilk buluşmamızda ona hediye edebilseydim. Biraz zaman istiyorum.

Diğer bir not: Ben Nükhet Duru'nun plak üzeri dışında kayıtları piyasada bulunmayan bazı şarkılarını ve de en çok sevdiğim "IV" albümünün tamamını yakın dönemde dinledim. Bunlar çok belirleyici oldu Nükhet Duru farkını anlamamda. Çünkü Nükhet Duru'yu en iyi ifade eden şarkılar anlaşılmayacağı için olsa gerek geri planda kalmıştı...